Utrzymanie zdrowotności pszenicy

Składniki pokarmowe są przede wszystkim wiązane ze zwiększeniem wydajności oraz jakości plonów, a ich niedobory ograniczają wzrost i rozwój. Jednak, nie należy zapominać, że składniki odżywcze pomagają rośliną w obronie przed chorobami. Dobrze zbilansowany program nawożenia zapewni strukturą komórkowym odpowiednią wytrzymałości sprężystość, przy jednoczesnym uniknięciu nadmiernego pobrania składników, które może być szkodliwe dla roślin. Istnieją liczne przykłady wpływu składników pokarmowych na zdrowotność roślin, a najczęściej cytowane to działanie: azotu, potasu, manganu, cynku, miedzi oraz molibdenu.

Azot i potas

Niedobór azotu powoduje u roślin podatność na wszystkie infekcje, podczas gdy niedostateczna zawartość potasu powoduje, że roślina są słabe i karłowate zwłaszcza w okresach suszy. Stresy fizjologiczne będą bardziej szkodliwe jeśli występują braki potasu – uszkodzenia powodowane przez mróz będą silniejsze, a na obszarach podmokłych rośliny dłużej będą się regenerować i szybciej więdną. W okresach suszy szybciej stają się wiotkie.

Rośliny będą bardziej podatne na choroby i szkodniki zwłaszcza w warunkach niezrównoważonej dostępności azotu i potasu. Prowadzi to do zahamowania wzrostu i zwiększenia zawartości rozpuszczalnych związków azotu i węglowodanów prostych, zapewniając łatwo dostępne źródło pożywienia dla chorób, takich jak mączniak. Cieńsze ściany komórkowe z mniejszą mechaniczną odpornością na szkodniki mogą być wynikiem niedoboru potasu. Przegląd ponad 1000 doświadczeń na zbożach pokazuje, że w przypadku zbyt niskiej zawartości potasu, niezbilansowanej do dawki azotu nawożenie potasem redukuje choroby i infekcje bakteryjne w ponad 70% przypadkach. Niedobór potasu jest również związany z większym nasileniem rdzy.

Cynk i miedź

Pod wpływem nawożenia cynkiem stwierdzono ograniczenie występowania Ostrej plamistości oczkowej (Rhizoctonia cerealis), podczas gdy niedobór miedzi powoduje niepłodność pyłku, a w miejscach ziarniaków rozwija się sporysz.

Mangan

Wpływ manganu na ograniczenie presji chorób został stwierdzony w licznych doświadczeniach. Ma on bezpośredni wpływ na zahamowanie rozwoju chorób grzybowych, szczególnie mączniaka prawdziwego, jak również bierze udział w produkcji ligniny i suberyny, zwiększając tym samym odporność na zgorzel podstawy źdźbła, co potwierdza wiele doświadczeń.