Ponadto produkt uzyskiwany w takich warunkach jest zazwyczaj niskiej jakości i charakteryzuje się:

• Niemożliwą do poprawienia niską końcową wytrzymałością i trwałością, spowodowaną problemami z wiązaniem cementu (problem kosztów i spełnienia wymagań BHP).
• Mikropęknięciami i szczelinami spowodowanymi obecnością uszkadzających beton kryształków lodu. Powoduje to odłupywanie powierzchni betonu nawet pod niewielkim naciskiem.
• Wykruszaniem, które polega na odpadaniu większych elementów z powierzchni, co prowadzi do powstawania wgłębień otoczonych mniejszymi pęknięciami.

Obowiązujące przepisy (np. norma NS 3420 w Norwegii) wymagają zapobiegania zamarzaniu do momentu osiągnięcia przez beton wytrzymałości na ściskanie rzędu 5 MPa.

Produkt zapobiegający zamarzaniu przeciwdziała zamarzaniu wody przed i w trakcie procesu hydratacji. Efekt ten można osiągnąć poprzez:

1. Obniżenie temperatury zamarzania wody poprzez wysokie stężenie soli;

2. Podniesienie temperatury betonu.

Temperatura wewnątrz betonu, w tym w zewnętrznej strefie graniczącej z formą, musi wynosić co najmniej 5°C. Zapewnia to odpowiednią reaktywność i dostępność wody. Przed zamarznięciem wytrzymałość betonu powinna wynosić co najmniej 5 MPa.

Domieszka przyspieszająca wiązanie betonu NitCal® przeciwdziała procesowi zamarzania, przyspieszając uwalnianie ciepła przez beton, a tym samym uzyskanie odpowiedniej wytrzymałości. W odpowiednich warunkach zastosowanie dodatku NitCal umożliwia wiązanie betonu w temperaturze nawet -10°C otoczenia.

Alternatywne metody betonowania w niskich temperaturach to często kosztowne i pracochłonne techniki, takie jak:

• Utrzymywanie wyższej temperatury betonu poprzez podawanie betonu ogrzanego (np. ogrzewanie jednego ze składników przez odpowiednie składowanie, użycie gorącej wody itp.).
• Ochrona betonu poprzez zastosowanie ogrzewanego namiotu, izolacji, koców itp.
• Zastosowanie większej ilości cementu lub cementu o krótszym czasie wiązania.